I NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU
21.02.2021 r.
Rdz 9, 8-15;
Mt 1, 12-15.

               Pierwsza Niedziela Wielkiego Postu, to początek naszej drogi ku Wielkanocnej radości. I jak na początek przystało, Bóg ma dla nas Słowo pełne OBIETNIC i SZANSY. Tak jak pierwsze czytanie jest naznaczone WIELKĄ OBIETNICĄ PRZYMIERZA złożoną Noemu: „Nie będzie już nigdy więcej wód potopu na zniszczenie żadnego istnienia”, tak samo EWANGELIA jest konkretną OBIETNICĄ złożoną DZISIAJ nam przez Boga na tegoroczny Wielki Post.
               „A przebywał na pustyni – Jezus – czterdzieści dni, kuszony przez Szatana, i był ze zwierzętami, aniołowie zaś Mu służyli”. Święty Marek zapisuje tutaj pierwszą obietnicę daną nam przez Boga. Jezus jako NOWY ADAM staje do konfrontacji z pokusami złego ducha. Adam był wpierw w raju, gdzie był kuszony przez Szatana, któremu uległ, co z kolei doprowadziło do wygnania z raju. Jezus natomiast wpierw jest poza rajem, na pustyni, gdzie jest kuszony przez złego, a dzięki wytrwałości, PUSTYNIA STAJE SIĘ RAJEM, na co wskazuje obecność zwierząt i aniołów.
               Ewangelia jest niejako nowym stworzeniem. Początek Ewangelii, to początek nowych dziejów człowieka. Kiedy wejdę w pustynię z Jezusem, ona może stać się rajem. Ten Wielki Post jest ZAPROSZENIEM DO WEJŚCIA W PUSTYNIĘ, pustynię mojego życia, mojej wiary, moich relacji, mojego powołania, mojej modlitwy, moich zainteresowań… W wielu miejscach życia mogę przeżywać pustynię! Bóg mi dziś obiecuje: TEGOROCZNY WIELKI POST może TWOJĄ PUSTYNIĘ ZMIENIĆ W OGRÓD RAJSKI, jeśli tylko POZWOLISZ SIĘ PROWADZIĆ DUCHOWI!
               Druga szansa tegorocznego Postu, wypływa z opisu obecności zwierząt przy Jezusie. Odwołuje nas on do tekstu z Księgi Izajasza, zapowiadającego czasy mesjańskie: „Wtedy wilk zamieszka wraz z barankiem,pantera z koźlęciem razem leżeć będą,cielę i lew paść się będą społem i mały chłopiec będzie je poganiał.Krowa i niedźwiedzica przestawać będą przyjaźnie,młode ich razem będą legały.Lew też jak wół będzie jadał słomę.Niemowlę igrać będzie na norze kobry,dziecko włoży swą rękę do kryjówki żmii.Zła czynić nie będą ani zgubnie działać po całej świętej mej górze,bo kraj się napełni znajomością Pana,na kształt wód, które przepełniają morze” (Iz 11, 6-10).
               Jaki to jest piękny obraz POKOJU i JEDNOŚCI!!! Kto ich dzisiaj nie pragnie? Tego pokoju i tej jedności pośród nas, w naszym życiu osobistym, zawodowym, kościelnym, społecznym. Jak bardzo potrzebujemy, by w nas samych była ta jedność i pokój, by ciało i duch służyły naszemu dobru doczesnemu i wiecznemu. Często sam tego doświadczam, że duchem to bym się pomodlił, albo książkę poczytał, albo się pouczył, ale ciałem mi się zwyczajnie NIE CHCE: „Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe” (Mt 26, 41). Jak bardzo tej jedności i pokoju potrzebują nasze relacje – w pracy, domu, sąsiedztwie, na uczelni, we wspólnotach. Ile tam wzajemnego kąsania, podejrzeń, zazdrości, zawiści… Jak mocno pokoju i jedności potrzebuje nasz Kościół! W czasie tak wielu niejasnych sytuacji, doniesień, pandemii… Jak bardzo ta obietnica jest żywa. Nasza Ojczyzna, jak w niej jesteśmy spragnieni pokoju i jedności. Jak bardzo potrzeba tego zjednoczenia między nami: „Wilk zamieszka wraz z barankiem”.
               Oto wielkie obietnice Boga dane nam w pierwszą Niedzielę Wielkiego Postu. To od nas zależy czy one spełnią się w naszym życiu. Bóg da nam tego smakować, gdy WEJDZIEMY RAZEM Z NIM w doświadczenie pustyni. NIE SAMI! Ale z Nim. Będziemy mieć wiele możliwości… Eucharystie, Drogi krzyżowe, Gorzkie Żale, rekolekcje, szczery rachunek sumienia, spowiedź, wreszcie Święte Triduum Paschalne i radość Wielkanocnego poranka.                To są OBIETNICE BOGA, kolejna szansa dla nas. Jak na nią odpowiemy?

Rozważania: Ks. Karol Kowalik