Tydzień 8: Zmartwychwstanie naszego Pana Jezusa, który posyła nam Ducha Świętego, Ducha Prawdy, radości i wolności.
W tym tygodniu będziemy modlić się Pismem Świętym w dynamice lectio divina. Modlitwa będzie podzielona na 4 etapy. Ważne aby sumiennie podejść do modlitwy i jej nie skracać (założyć sobie określony czas na modlitwę i jej nie skracać 30-45 min).
1) Co mówi Bóg? (lectio), co mówi Bóg do mnie?
2) (meditatio), jaka jest moja odpowiedź?
3) (oratio), czy utożsamiam się z Jego wolą, z Jego spojrzeniem i planami na życie?
4) (contemplatio), odnalezienie Pana Boga w moim życiu.

Fragment Pisma Świętego, którym będziemy się modlić to
Dzień 1: J 20, 1-18;
Dzień 2: Dz 2, 1-13;
Dzień 3: J 15, 26-27 i 16, 12-15;
Dzień 4: Rz 8, 8-17;
Dzień 5: Dz 10, 34a, 37-43;
Dzień 6: Dz 2, 14, 22-32;
Dzień 7: Mt 28, 8-15;

Dzień 1
J 20, 1-18
„1 A pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. 2 Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał2, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy3, gdzie Go położono». 3 Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. 4 Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. 5 A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. 6 Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna 7 oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu4. 8 Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. 9 Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, [które mówi], że On ma powstać z martwych5. 10 Uczniowie zatem powrócili znowu do siebie.
11 6 Maria Magdalena natomiast stała przed grobem płacząc. A kiedy [tak] płakała, nachyliła się do grobu 12 i ujrzała dwóch aniołów w bieli, siedzących tam, gdzie leżało ciało Jezusa – jednego w miejscu głowy, drugiego w miejscu nóg. 13 I rzekli do niej: «Niewiasto, czemu płaczesz?» Odpowiedziała im: «Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono». 14 Gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, ale nie wiedziała, że to Jezus. 15 Rzekł do niej Jezus: «Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz?» Ona zaś sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: «Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę». 16 Jezus rzekł do niej: «Mario!» A ona obróciwszy się powiedziała do Niego po hebrajsku: «Rabbuni»7, to znaczy: Nauczycielu! 17 Rzekł do niej Jezus: «Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im: „Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego”»8. 18 Poszła Maria Magdalena oznajmiając uczniom: «Widziałam Pana i to mi powiedział».”

Dzień 2
Dz 2, 1-13
„1 Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. 2 Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. 3 Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. 4 I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić.
5 Przebywali wtedy w Jerozolimie pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. 6 Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak przemawiali w jego własnym języku. 7 «Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami?» – mówili pełni zdumienia i podziwu. 8 «Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? – 9 1 Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, 10 Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, 11 Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie – słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże». 12 Zdumiewali się wszyscy i nie wiedzieli, co myśleć: «Co ma znaczyć?» – mówili jeden do drugiego. 13 «Upili się młodym winem» – drwili inni.”

Dzień 3
J 15, 26-27 i 16, 12-15
Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie5. 27 Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku.
„12 Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz [jeszcze] znieść nie możecie. 13 Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. 14 On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. 15 Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi.”

Dzień 4
Rz 8, 8-17
„8 A ci, którzy żyją według ciała, Bogu podobać się nie mogą. 9 Wy jednak nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka. Jeżeli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy. 10 Jeżeli natomiast Chrystus w was mieszka, ciało wprawdzie podlega śmierci ze względu na [skutki] grzechu duch jednak posiada życie na skutek usprawiedliwienia. 11 A jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała mocą mieszkającego w was swego Ducha.
12 Jesteśmy więc, bracia, dłużnikami, ale nie ciała, byśmy żyć mieli według ciała. 13 Bo jeżeli będziecie żyli według ciała, czeka was śmierć. Jeżeli zaś przy pomocy Ducha uśmiercać będziecie popędy ciała – będziecie żyli.
14 Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. 15 Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: «Abba, Ojcze!» 16 Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi5. 17 Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, skoro wspólnie z Nim cierpimy po to, by też wspólnie mieć udział w chwale.

Dzień 5
Dz 10, 34a, 37-43
Wtedy Piotr przemówił w dłuższym wywodzie5: «Przekonuję się, że Bóg naprawdę nie ma względu na osoby. Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. 38 Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła. 39 A my jesteśmy świadkami wszystkiego, co zdziałał w ziemi żydowskiej i w Jerozolimie. Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie6. 40 Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się 41 nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzyśmy z Nim jedli i pili po Jego zmartwychwstaniu. 42 On nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych. 43 Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów»

Dzień 6
Dz 2 14, 22-32
Wtedy stanął Piotr razem z Jedenastoma i przemówił do nich donośnym głosem: «Mężowie Judejczycy i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, przyjmijcie do wiadomości i posłuchajcie uważnie mych słów! Mężowie izraelscy, słuchajcie tego, co mówię: Jezusa Nazarejczyka, Męża, którego posłannictwo Bóg potwierdził wam niezwykłymi czynami, cudami i znakami, jakich Bóg przez Niego dokonał wśród was, o czym sami wiecie, 23 tego Męża, który z woli postanowienia i przewidzenia Bożego został wydany, przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście. 24 Lecz Bóg wskrzesił Go, zerwawszy więzy śmierci5, gdyż niemożliwe było, aby ona panowała nad Nim, bo Dawid mówił o Nim: 25 6 Miałem Pana zawsze przed oczami, gdyż stoi po mojej prawicy, abym się nie zachwiał. 26 Dlatego ucieszyło się moje serce i rozradował się mój język, także i moje ciało spoczywać będzie w nadziei, 27 że nie zostawisz duszy mojej w Otchłani ani nie dasz Świętemu Twemu ulec skażeniu. 28 Dałeś mi poznać drogi życia i napełnisz mnie radością przed obliczem Twoim. 29 Bracia, wolno powiedzieć do was otwarcie, że patriarcha Dawid umarł i został pochowany w grobie, który znajduje się u nas aż po dzień dzisiejszy7. 30 Więc jako prorok, który wiedział, że Bóg przysiągł mu uroczyście, iż jego Potomek zasiądzie na jego tronie, 31 widział przyszłość i przepowiedział zmartwychwstanie Mesjasza, że ani nie pozostanie w Otchłani, ani ciało Jego nie ulegnie rozkładowi.

Dzień 7
Mt 28, 8-15
Pośpiesznie więc oddaliły się od grobu, z bojaźnią i wielką radością, i biegły oznajmić to Jego uczniom. A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: «Witajcie!» One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. 10 A Jezus rzekł do nich: «Nie bójcie się! Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą». Gdy one były w drodze, niektórzy ze straży przyszli do miasta i powiadomili arcykapłanów o wszystkim, co zaszło. 12 Ci zebrali się ze starszymi, a po naradzie dali żołnierzom sporo pieniędzy 13 i rzekli: «Rozpowiadajcie tak: Jego uczniowie przyszli w nocy i wykradli Go, gdyśmy spali. 14 A gdyby to doszło do uszu namiestnika, my z nim pomówimy i wybawimy was z kłopotu». 15 Ci więc wzięli pieniądze i uczynili, jak ich pouczono. I tak rozniosła się ta pogłoska między Żydami i trwa aż do dnia dzisiejszego.

Wieczór przed snem.
I. Znak krzyża, prośba do Pana Jezusa o łaskę spotkania z Jego Słowem, o prowadzenie przez Ducha Świętego – Ducha Prawdy, którego obiecał nam Zbawiciel (możesz pomodlić się swoimi słowami). Następnie poproś o wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny, o łaskę skupienia w lekturze Słowa i wyjednanie wszystkich potrzebnych łask, które Pan przygotował dla nas (nikt z ćwiczących nie odejdzie z pustymi rękami). Poproś Maryję o to czego najbardziej potrzebujemy dla naszego wzrostu duchowego – gdyż jak jest napisane „Maryja rozważała wszystko w swoim sercu”. Jest Królową Nieba i ziemi. I nasz ludzki los i egzystencja nie jest jej obojętna – Ona jest Matką Kościoła.
II. Lektura Słowa Bożego przed snem – krótka, ale intensywna – max. 15 minut.
Właściwe ćwiczenie duchowe w dniu następnym:

Modlitwa Słowem Bożym (Pismem Świętym), uczyń znak krzyża, poproś Pana Jezusa o łaskę Ducha Świętego i prowadzenie Ducha Bożego na modlitwie.
LECTIO – „Co Bóg mówi?”
W dogodnej chwili poświęć swój czasu na modlitwę Słowem (w zależności od możliwości jakie posiadasz) – czyń to z wiarą i miłością, nawet jeśli Go tzn. Słowa nie rozumiesz, nie skracaj modlitwy. Znajdź słowo klucz/e, które szczególnie Ciebie dotyka w chwili obecnej gdy je czytasz. Postaraj się odnaleźć taki fragment, który dotyka Ciebie i odnosi się do Twojej sytuacji życiowej. Słowo możesz przeczytać na głos lub w ciszy. Powróć do fragmentu Słowa, nie zatrzymuj się na jednym czytaniu, Słowo czytaj wolniej lub szybciej – rozsmakuj się w Nim. Zapamiętaj Słowo w swoim sercu. Weź kartkę i przepisz tekst Pisma Świętego – możesz zapisać jedno słowo lub kilka zdań , ważne abyś wynotował/a to co Ciebie dotyka, porusza (jest to tzw. szkoła pióra) . „Czytaj, czytaj i jeszcze raz czytaj Słowo Boże!”. Przeczytaj dany fragment kilka razy, im więcej czasu poświęcisz na spotkanie ze Słowem tym lepiej. Notuj to co Ciebie porusza, to w czym się rozsmakowałeś/aś. Podziękuj Panu Jezusowi za spotkanie z Nim w Jego Słowie i Jego łaskę – nikt z nas nie odejdzie z pustymi rękami (tak działa Bóg pomimo, że może wydawać się nam, że jest On daleko).
Meditatio – „Co Bóg mówi do mnie i o mnie?”
Moment w którym muszę odnaleźć to jak czyta mnie Bóg. Jak dany fragment Pisma Świętego odnosi się do mnie i co Bóg mówi o mnie? Weź kartkę z przepisanym fragmentem Pisma Świętego być może, tam jest/powinna być odpowiedź. Spróbuj przeczytać Pismo Święte z odniesieniem się do innych fragmentów Pisma Świętego do którego ono się odwołuje – odnośniki na marginesach lub w przypisach. Czytanie Pisma Świętego z wykorzystaniem komentarza do Pisma Świętego. Pamiętaj, że spotykasz się z Panem w Jego Słowie. Nie śpiesz się. Co Słowo Boże wydobywa na zewnątrz o mnie? Co Słowo mówi o mnie?
Oratio – jaka jest moja odpowiedź?
Czy jestem gotów odpowiedzieć na wezwanie Pana i Jego prowadzenie? Czy są we mnie jakieś opory, lęki?
Contemplatio – Czy utożsamiam się z Jego wolą, z Jego planami na moje życie?
Mam odnaleźć Boga we wszystkich swoich sprawach, w mojej pracy, w drugim człowieku, którego spotykam, smutku, cierpieniu .

Postaraj się uczestniczyć w Eucharystii podczas tego tygodnia formacji, nie tylko w niedzielę, ale również w dniu powszednim. Pamiętaj o zapisaniu refleksji.

Do następnego spotkanie formacyjnego (17 maja) proponujemy, aby z dotychczasowych rozważań Słowa Bożego wybrać to, które mnie najbardziej poruszyło i ponownie je rozważyć w kontekście uzyskanie Miłości Bożej.