Więcej zdjęć –> tutaj
Archiwa kategorii: Spotkanie formacyjne
Spotkanie modlitewne 26.01.2023 r.
Więcej zdjęć –> tutaj
Posługa modlitewno-muzyczna podczas Archidiecezjalnego Seminarium Odnowy Życia w Duchu Świętym 19.11.2022 r.
W sobotę 19 listopada 2022 r. w parafii pw. Św. Piotra i Pawła w Łodzi odbyło się spotkanie członków grup Odnowy Archidiecezji Łódzkiej, przeżywających Seminarium Odnowy Życia w Duchu Świętym. W trakcie spotkania została przeprowadzona modlitwa o uzdrowienie, jak również modlitwa o odnowienie Darów Ducha Świętego.
Przy pierwszej z modlitw były trzy tury, dla których rozeznano następujące Słowo:
1. Jk 1, 21-22
2. Jk 2, 14-18
3. 1J 4, 7-12
W modlitwie o Dary Ducha Św. były dwie tury:
1. Rz 8, 14-17
2. Mk 16, 15-18
Wszyscy zebrani uświadomili sobie głęboką potrzebę powrotu do takich spotkań, przerwanych ze względu na pandemię.
Więcej zdjęć –> tutaj
Rekolekcje wspólnotowe w Porszewicach 11.06.2022
Pobyt w Porszewicach na wspólnotowych rekolekcjach 11 czerwca 2022 r. przebiegał zgodnie z planem:
9:00 – zawiązanie Wspólnoty
9:20 – I Konferencja „Idźcie i głoście”. Jak głoszę w obrębie Wspólnoty? – Agnieszka M.
10:00 – przerwa (kawa, herbata)
10:20 – refleksja z dzieleniem (na początku przypomnienie zasad dzielenia)
11:30 – Msza św. z kazaniem Ks. Tomasza
13:00 – obiad
14:00 – warsztat Marka o komunikacji
15:00 – Koronka do Bożego Miłosierdzia
15:15 – Konferencja II „Eucharystia tworzy wspólnotę” (świadectwa) – Witek P.
15:45 – przerwa
16:15 – warsztat o szczęściu – Agatka K.
17:15 – Modlitwa dziękczynna Wspólnoty, uwielbienie Pana. Podsumowanie, wnioski do dalszej działalności Wspólnoty
Z powodu niemożności zorganizowania grilla w Porszewicach, przejechaliśmy na integracyjną część wieczoru do Kazimierza.
Cały dzień przebiegł we wspaniałej atmosferze jedności i radości ze wspólnego przebywania. Formacja zawarta w czterech konferencjo-warsztatach na pewno będzie przynosić obfite owoce w przyszłości.
Więcej zdjęć –> tutaj
KONFERENCJA AGNIESZKI M. „IDŹCIE I GŁOŚCIE”
KAZIMIERZ
Więcej zdjęć –> tutaj
Spotkanie formacyjne „O zasadach trzymania z Kościołem” 17.05.2022 r.
Fragmenty Pisma świętego do rozważenia w najbliższym miesiącu:
1. 1 Kor 1, 10-17 „Kościół jest jeden i wszyscy należymy do Chrystusa”
2. 1 Kor 12, 12-31 „Liczne dary, jeden Duch”
3. J 17, 1-26 Modlitwa Jezusa za nas
4. Dz 15, 1-35 „Spory o zachowanie Prawa”
Wprowadzenie do 10. tygodnia Seminarium Odnowy Życia w Duchu Świętym
X tydzień rekolekcji – „Duch Święty i podstawy rozeznawania”
Duch Święty Ożywiciel Pocieszyciel i Dawca wszelkiej łaski, Miłość
Dzień 1.
Rdz 1, 1-2
1. Stworzenie w Duchu – wszystko jest w Duchu, wszystko przeniknięte, napełnione a Duch jest też poza stworzeniem
2. Duch unosi się nad bezładem – bez Ducha wszystko jest bez kształtu i celu, bez życia i porządku
3. Duch we mnie – jak Go odczuwam, jak mnie przenika i napełnia, jak działa i stwarza
Dzień 2.
Iz 11, 1-3
1. Dary Ducha Świętego – całość dostajemy na chrzcie po to abyśmy żyli fundamentem ĆD, chwalił, czcił i Jemu służył, mój cel w życiu
2. Moje dary Ducha – mądrość, rozum, rada, męstwo, wiedza, bojaźń Boża i pobożność jak z nimi współpracuję
3. Przeciwko Duchowi – osądy, oceny, pouczania, pozory i brak wiedzy, działanie i osądzanie po ludzku bez miłości
Dzień 3.
Dz 16, 16-34
1. Duch daje dary charyzmatyczne – posługa charyzmatami, rozeznawanie duchowe i w nas i na zewnątrz, uwolnienia, uzdrowienia, moja posługa charyzmatami,
2. Rodzące się przeciwności – ataki złego ducha i sprzeciw świata, posiadanie, zaszczyty i pycha mogę wszystko, wycofam się i przestraszę czy wytrwam?
3. Trwanie w uwielbieniu – mimo wszystko, uwielbienie prowadzące do wolności serca i wolności zewnętrznej, uwielbienie objawiające Boga i mające moc nawrócenia, uwielbienie nie rozpacz, moje uwielbienie, moja modlitwa w Duchu
Dzień 4.
Gal 5, 13-26
1. Moja wolność – wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść, wolność do miłości a nie od zła, skupienie na Bogu, jak wygląda moja wolność do miłości!
2. Propozycje świata – egoizm, pożądania, emocje i oddanie im władzy w życiu, moje błędy w rozeznawaniu, skupienie na sobie a nie na Chrystusie
3. Duch prowadzi do miłości – różne imiona miłości, owoce Ducha uwalniające serce, moja troska o owocowanie Duchem, jak wygląda naprawdę moje rozeznawanie, ubóstwo, wzgarda i pokora
Dzień 5.
Dz 4, 23-31
1. Modlitwa w Duchu – odważna, nowa, stawiająca Boga na pierwszym miejscu, uwalniająca serce
2. Uwielbienie – najlepsza modlitwa pełna Ducha
3. Moja modlitwa – w Duchu czy raczej w tradycji, gdzie w niej ma miejsce Bóg a gdzie ja
Dzień 6.
1 Kor 12, 27-31
1. Jedno jest Ciało – jesteśmy w jednym Kościele i każdy w nim ma swoje miejsce i posługę jak poznaję Kościół i Ducha w nim
2. Moje oczekiwania – zazdroszczę czy cieszę się posługą innych, czego pragnę aby lepiej służyć Bogu, czego żałuję, że nie wziąłem
3. Duch Święty we mnie– jakie dary rozpoznaję, jak korzystam z darów Ducha czego mi brakuje
Dzień 7.
1 Kor 13, 1-13
1. Miłość – co jest atrakcyjnego w miłości, jak ja daję czy jak otrzymuję, z próżnego i Salomon nie naleje
2. Jezus – Bóg jest miłością a więc to On sam taki właśnie jest, Eucharystia, Przebaczenie,
3. Ja – co się dzieje kiedy wstawiam siebie w miejsce miłości? Pasuję czy nie pasuję?
4. Co jest trwałe – gdzie dążę i czy szukam tego co naprawdę trwałe czy buduję tylko na teraźniejszości
Wprowadzenie do 8. tygodnia Seminarium 28 kwietnia 2022 r.
Tydzień 8: Zmartwychwstanie naszego Pana Jezusa, który posyła nam Ducha Świętego, Ducha Prawdy, radości i wolności.
W tym tygodniu będziemy modlić się Pismem Świętym w dynamice lectio divina. Modlitwa będzie podzielona na 4 etapy. Ważne aby sumiennie podejść do modlitwy i jej nie skracać (założyć sobie określony czas na modlitwę i jej nie skracać 30-45 min).
1) Co mówi Bóg? (lectio), co mówi Bóg do mnie?
2) (meditatio), jaka jest moja odpowiedź?
3) (oratio), czy utożsamiam się z Jego wolą, z Jego spojrzeniem i planami na życie?
4) (contemplatio), odnalezienie Pana Boga w moim życiu.
Fragment Pisma Świętego, którym będziemy się modlić to
Dzień 1: J 20, 1-18;
Dzień 2: Dz 2, 1-13;
Dzień 3: J 15, 26-27 i 16, 12-15;
Dzień 4: Rz 8, 8-17;
Dzień 5: Dz 10, 34a, 37-43;
Dzień 6: Dz 2, 14, 22-32;
Dzień 7: Mt 28, 8-15;
Dzień 1
J 20, 1-18
„1 A pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. 2 Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał2, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy3, gdzie Go położono». 3 Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. 4 Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. 5 A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. 6 Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna 7 oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu4. 8 Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. 9 Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, [które mówi], że On ma powstać z martwych5. 10 Uczniowie zatem powrócili znowu do siebie.
11 6 Maria Magdalena natomiast stała przed grobem płacząc. A kiedy [tak] płakała, nachyliła się do grobu 12 i ujrzała dwóch aniołów w bieli, siedzących tam, gdzie leżało ciało Jezusa – jednego w miejscu głowy, drugiego w miejscu nóg. 13 I rzekli do niej: «Niewiasto, czemu płaczesz?» Odpowiedziała im: «Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono». 14 Gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, ale nie wiedziała, że to Jezus. 15 Rzekł do niej Jezus: «Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz?» Ona zaś sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do Niego: «Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go wezmę». 16 Jezus rzekł do niej: «Mario!» A ona obróciwszy się powiedziała do Niego po hebrajsku: «Rabbuni»7, to znaczy: Nauczycielu! 17 Rzekł do niej Jezus: «Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się do moich braci i powiedz im: „Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga mego i Boga waszego”»8. 18 Poszła Maria Magdalena oznajmiając uczniom: «Widziałam Pana i to mi powiedział».”
Dzień 2
Dz 2, 1-13
„1 Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. 2 Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. 3 Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. 4 I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić.
5 Przebywali wtedy w Jerozolimie pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. 6 Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak przemawiali w jego własnym języku. 7 «Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami?» – mówili pełni zdumienia i podziwu. 8 «Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? – 9 1 Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, 10 Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, 11 Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie – słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże». 12 Zdumiewali się wszyscy i nie wiedzieli, co myśleć: «Co ma znaczyć?» – mówili jeden do drugiego. 13 «Upili się młodym winem» – drwili inni.”
Dzień 3
J 15, 26-27 i 16, 12-15
Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie5. 27 Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku.
„12 Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz [jeszcze] znieść nie możecie. 13 Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. 14 On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. 15 Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi.”
Dzień 4
Rz 8, 8-17
„8 A ci, którzy żyją według ciała, Bogu podobać się nie mogą. 9 Wy jednak nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka. Jeżeli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy. 10 Jeżeli natomiast Chrystus w was mieszka, ciało wprawdzie podlega śmierci ze względu na [skutki] grzechu duch jednak posiada życie na skutek usprawiedliwienia. 11 A jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała mocą mieszkającego w was swego Ducha.
12 Jesteśmy więc, bracia, dłużnikami, ale nie ciała, byśmy żyć mieli według ciała. 13 Bo jeżeli będziecie żyli według ciała, czeka was śmierć. Jeżeli zaś przy pomocy Ducha uśmiercać będziecie popędy ciała – będziecie żyli.
14 Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. 15 Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: «Abba, Ojcze!» 16 Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi5. 17 Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, skoro wspólnie z Nim cierpimy po to, by też wspólnie mieć udział w chwale.
Dzień 5
Dz 10, 34a, 37-43
Wtedy Piotr przemówił w dłuższym wywodzie5: «Przekonuję się, że Bóg naprawdę nie ma względu na osoby. Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. 38 Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła. 39 A my jesteśmy świadkami wszystkiego, co zdziałał w ziemi żydowskiej i w Jerozolimie. Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie6. 40 Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się 41 nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzyśmy z Nim jedli i pili po Jego zmartwychwstaniu. 42 On nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych. 43 Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów»
Dzień 6
Dz 2 14, 22-32
Wtedy stanął Piotr razem z Jedenastoma i przemówił do nich donośnym głosem: «Mężowie Judejczycy i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy, przyjmijcie do wiadomości i posłuchajcie uważnie mych słów! Mężowie izraelscy, słuchajcie tego, co mówię: Jezusa Nazarejczyka, Męża, którego posłannictwo Bóg potwierdził wam niezwykłymi czynami, cudami i znakami, jakich Bóg przez Niego dokonał wśród was, o czym sami wiecie, 23 tego Męża, który z woli postanowienia i przewidzenia Bożego został wydany, przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście. 24 Lecz Bóg wskrzesił Go, zerwawszy więzy śmierci5, gdyż niemożliwe było, aby ona panowała nad Nim, bo Dawid mówił o Nim: 25 6 Miałem Pana zawsze przed oczami, gdyż stoi po mojej prawicy, abym się nie zachwiał. 26 Dlatego ucieszyło się moje serce i rozradował się mój język, także i moje ciało spoczywać będzie w nadziei, 27 że nie zostawisz duszy mojej w Otchłani ani nie dasz Świętemu Twemu ulec skażeniu. 28 Dałeś mi poznać drogi życia i napełnisz mnie radością przed obliczem Twoim. 29 Bracia, wolno powiedzieć do was otwarcie, że patriarcha Dawid umarł i został pochowany w grobie, który znajduje się u nas aż po dzień dzisiejszy7. 30 Więc jako prorok, który wiedział, że Bóg przysiągł mu uroczyście, iż jego Potomek zasiądzie na jego tronie, 31 widział przyszłość i przepowiedział zmartwychwstanie Mesjasza, że ani nie pozostanie w Otchłani, ani ciało Jego nie ulegnie rozkładowi.
Dzień 7
Mt 28, 8-15
Pośpiesznie więc oddaliły się od grobu, z bojaźnią i wielką radością, i biegły oznajmić to Jego uczniom. A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: «Witajcie!» One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. 10 A Jezus rzekł do nich: «Nie bójcie się! Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą». Gdy one były w drodze, niektórzy ze straży przyszli do miasta i powiadomili arcykapłanów o wszystkim, co zaszło. 12 Ci zebrali się ze starszymi, a po naradzie dali żołnierzom sporo pieniędzy 13 i rzekli: «Rozpowiadajcie tak: Jego uczniowie przyszli w nocy i wykradli Go, gdyśmy spali. 14 A gdyby to doszło do uszu namiestnika, my z nim pomówimy i wybawimy was z kłopotu». 15 Ci więc wzięli pieniądze i uczynili, jak ich pouczono. I tak rozniosła się ta pogłoska między Żydami i trwa aż do dnia dzisiejszego.
Wieczór przed snem.
I. Znak krzyża, prośba do Pana Jezusa o łaskę spotkania z Jego Słowem, o prowadzenie przez Ducha Świętego – Ducha Prawdy, którego obiecał nam Zbawiciel (możesz pomodlić się swoimi słowami). Następnie poproś o wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny, o łaskę skupienia w lekturze Słowa i wyjednanie wszystkich potrzebnych łask, które Pan przygotował dla nas (nikt z ćwiczących nie odejdzie z pustymi rękami). Poproś Maryję o to czego najbardziej potrzebujemy dla naszego wzrostu duchowego – gdyż jak jest napisane „Maryja rozważała wszystko w swoim sercu”. Jest Królową Nieba i ziemi. I nasz ludzki los i egzystencja nie jest jej obojętna – Ona jest Matką Kościoła.
II. Lektura Słowa Bożego przed snem – krótka, ale intensywna – max. 15 minut.
Właściwe ćwiczenie duchowe w dniu następnym:
Modlitwa Słowem Bożym (Pismem Świętym), uczyń znak krzyża, poproś Pana Jezusa o łaskę Ducha Świętego i prowadzenie Ducha Bożego na modlitwie.
LECTIO – „Co Bóg mówi?”
W dogodnej chwili poświęć swój czasu na modlitwę Słowem (w zależności od możliwości jakie posiadasz) – czyń to z wiarą i miłością, nawet jeśli Go tzn. Słowa nie rozumiesz, nie skracaj modlitwy. Znajdź słowo klucz/e, które szczególnie Ciebie dotyka w chwili obecnej gdy je czytasz. Postaraj się odnaleźć taki fragment, który dotyka Ciebie i odnosi się do Twojej sytuacji życiowej. Słowo możesz przeczytać na głos lub w ciszy. Powróć do fragmentu Słowa, nie zatrzymuj się na jednym czytaniu, Słowo czytaj wolniej lub szybciej – rozsmakuj się w Nim. Zapamiętaj Słowo w swoim sercu. Weź kartkę i przepisz tekst Pisma Świętego – możesz zapisać jedno słowo lub kilka zdań , ważne abyś wynotował/a to co Ciebie dotyka, porusza (jest to tzw. szkoła pióra) . „Czytaj, czytaj i jeszcze raz czytaj Słowo Boże!”. Przeczytaj dany fragment kilka razy, im więcej czasu poświęcisz na spotkanie ze Słowem tym lepiej. Notuj to co Ciebie porusza, to w czym się rozsmakowałeś/aś. Podziękuj Panu Jezusowi za spotkanie z Nim w Jego Słowie i Jego łaskę – nikt z nas nie odejdzie z pustymi rękami (tak działa Bóg pomimo, że może wydawać się nam, że jest On daleko).
Meditatio – „Co Bóg mówi do mnie i o mnie?”
Moment w którym muszę odnaleźć to jak czyta mnie Bóg. Jak dany fragment Pisma Świętego odnosi się do mnie i co Bóg mówi o mnie? Weź kartkę z przepisanym fragmentem Pisma Świętego być może, tam jest/powinna być odpowiedź. Spróbuj przeczytać Pismo Święte z odniesieniem się do innych fragmentów Pisma Świętego do którego ono się odwołuje – odnośniki na marginesach lub w przypisach. Czytanie Pisma Świętego z wykorzystaniem komentarza do Pisma Świętego. Pamiętaj, że spotykasz się z Panem w Jego Słowie. Nie śpiesz się. Co Słowo Boże wydobywa na zewnątrz o mnie? Co Słowo mówi o mnie?
Oratio – jaka jest moja odpowiedź?
Czy jestem gotów odpowiedzieć na wezwanie Pana i Jego prowadzenie? Czy są we mnie jakieś opory, lęki?
Contemplatio – Czy utożsamiam się z Jego wolą, z Jego planami na moje życie?
Mam odnaleźć Boga we wszystkich swoich sprawach, w mojej pracy, w drugim człowieku, którego spotykam, smutku, cierpieniu .
Postaraj się uczestniczyć w Eucharystii podczas tego tygodnia formacji, nie tylko w niedzielę, ale również w dniu powszednim. Pamiętaj o zapisaniu refleksji.
Spotkanie formacyjne 26.04.2022 r. „Ad Amorem”
Do następnego spotkanie formacyjnego (17 maja) proponujemy, aby z dotychczasowych rozważań Słowa Bożego wybrać to, które mnie najbardziej poruszyło i ponownie je rozważyć w kontekście uzyskanie Miłości Bożej.
Wprowadzenie do 5. tygodnia Seminarium i Msza św. z modlitwą o uzdrowienie dla Seminarzystów 7 kwietnia 2022 r.
Więcej zdjęć –> tutaj
Piąty tydzień Seminarium – Przyjęcie Jezusa jako Pana i Zbawiciela
Wybór Jezusa na naszego Pana i Zbawiciela dokonuje się każdego dnia w każdej naszej decyzji…
Po każdym rozważaniu porozmawiaj z Jezusem o tym, co zobaczyłeś i czego doświadczyłeś.
Mt 21, 1-11 Niedziela Palmowa
1. Tłum najpierw woła radosne „Hosanna!”, ale za chwilę ten sam tłum zawoła przed Piłatem
„Na krzyż z nim!” Czy i ja w moim postępowaniu i w tym, co mówię też pokazuję „dwie twarze”?
A może jestem niestały w wierze, jak chorągiewka na wietrze?
2. Czy wszędzie moja postawa mówi: „Jezus jest moim Panem”? Jaki jestem w domu, jaki w pracy,
a jaki w kościele?
3. Uklęknij przed Królem – Jezusem ukrzyżowanym i zobacz, że On nie ma do ciebie o nic pretensji.
On wszystko wie i już zaniósł to ze sobą na Golgotę. Jeśli czujesz taką potrzebę, skorzystaj z sakramentu pokuty.
Mk 10, 17-22 Smutny młodzieniec
1. Młodzieniec upada na kolana przed Jezusem, uznaje w Nim Pana i nazywa Go „dobrym”.
Czy mam w sobie to przekonanie, że Bóg jest dobry i pragnie mojego szczęścia, a nie nieszczęścia?
2. „Gdzie jest twój skarb, tam będzie serce twoje” (Mt 6,21). Co jest skarbem mojego serca – przywiązaniem, które jest ważniejsze dla mnie od Boga? Co kocham bardziej od Niego?
3. „Jezus spojrzał z miłością na niego”, ale młodzieniec „odszedł zasmucony”… Czy naprawdę jego „skarb” był wart utraty Jezusa? Wszystko, co daje ten świat kiedyś nas rozczaruje, ale miłość samego Boga nigdy!
Rdz 22, 1-19 Ofiarowanie Izaaka
1. Nasz Bóg nie jest okrutnikiem, nie pragnął śmierci Izaaka i nie pozwolił go zabić, jednak, by zbawić grzeszną ludzkość nasz Bóg nie oszczędził własnego Syna… Czy widzę, jak cenny jestem w Jego oczach?
2. Czy potrafię być wierny i posłuszny Bogu i Jego przykazaniom, nawet jeśli jeszcze nie rozumiem ich wagi i sensu?
3. Przyjrzyj się sytuacjom w swoim życiu, w których wolałeś zaufać sobie, a nie temu, co mówi Bóg – nauce Jego Kościoła. Czy te decyzje na pewno wydały dobre owoce w twoim życiu? Czy było to lepsze, niż to, co Bóg dla ciebie chciał?
Mk 12, 28-34 Największe przykazanie
1. Będziesz miłował Boga – Bogu zależy najbardziej na naszej miłości. Wszystkie nasze dobre uczynki
i ofiary nie zastąpią miłości do Niego. Co w twoim życiu przeszkadza Ci kochać Boga i być z Nim w bliskiej relacji?
2. Będziesz miłował bliźniego – miłość, czyli cierpliwość, łagodność i ciągłe przebaczanie… Nad czym powinienem popracować w moich relacjach z ludźmi, aby okazywać im miłość?
3. Nie my jesteśmy źródłem miłości, lecz Pan Bóg. Im bliżej jesteśmy Boga, tym więcej w nas Jego miłości. To, co może nam pomóc pobudzić nasze serce do kochania Boga to wdzięczność. Jeśli jeszcze nie ma jej w tobie staraj się codziennie dostrzegać dobro w twoim życiu i dziękować za nie Bogu.
Ps 23 Pan jest moim Pasterzem
1. Bóg jest jak dobry pasterz, który troszczy się i dba o każdą ze swych owiec. Owce mogą Mu zaufać i wiedzą, że z Nim są bezpieczne. Popatrz na pierwsze wersety psalmu i zastanów się, czy chciałbyś być jedną z nich.
2. Bóg sam wystarczy, „nie brak mi niczego”. Bóg potrafi zaspokoić każdy nasz głód, zwłaszcza głód miłości. Jakie „głody” nosisz w swoim sercu? Jak próbowałeś je do tej pory zaspokoić? Udało się?
3. „Stół dla mnie zastawiasz…”, mówisz: „Bierzcie i jedzcie…”(Mt 26,26) Bóg hojnie zastawia stół dla każdego z nas. Czy jest coś, co jeszcze nie pozwala Ci zaufać Mu i skorzystać ze wszystkich Jego darów?
Łk 15,1 1-24 Miłosierny Ojciec
1. „Jesteś dzieckiem Boga! Synem, na którego czeka Bóg…” Wyobraź sobie Boga Ojca, Który wyczekuje cię z wielką tęsknotą i chce Cię powitać tak, jak ojciec z tej przypowieści – jak prawdziwego dziedzica, a nie jak marnotrawcę jego darów.
2. Syn z przypowieści był bardzo głodny i dlatego wrócił do swego ojca. Nie dlatego, że zrozumiał, jak bardzo go skrzywdził, nie dlatego, że kochał i tęsknił za tatą… Przyjrzyj się swoim motywacjom do powrotu do Boga. Czy są to skrucha i pragnienie bożej miłości, czy może coś bardziej przyziemnego i egoistycznego?
3. Znajdź własne słowa, które chciałbyś powiedzieć podczas swojego powrotu do Boga-Ojca i powiedz Mu je. Posłuchaj odpowiedzi.
J 13, 1-17. 21-27. 36-38 Ostatnia Wieczerza
1. Jezus – Bóg wzywa nas nie tylko do tego, byśmy się z Nim pojednali, ale również do tego byśmy Go naśladowali! Przyjrzyj się pokorze Jezusa i Jego łagodności względem zdrajcy. Nie odpowiada złem za zło, nie karze, nie potępia… Czy umiesz kochać Boga właśnie takim? Czy takim chcesz Go również naśladować?
2. Piotr- Przyjrzyj się postawie popędliwego i niestabilnego Piotra. Apostoł uwierzył we własny sukces i we własne siły. Nie przyjmuje nawet słów swojego Mistrza. To właśnie pycha i samozachwyt są najczęstszą przyczyną naszych upadków. Nie dostrzegamy, że wszystko zawdzięczamy łasce bożej, a nie sobie. Zastanów się, ile jest w tobie z postawy Piotra i czy lepiej jest polegać w życiu na słabym sobie, czy na naszym Zbawicielu…
3. Judasz- Nie łudźmy się. Jeszcze wiele razy zgrzeszymy w życiu. Jeszcze wiele razy dokonamy zdrad i zaparć się Jezusa. Żadne jednak z nich nie jest i nie będzie większe od Bożego miłosierdzia. Judasz też mógł z niego skorzystać, ale zabrakło mu jednego… – miłości do swojego Mistrza. To jedno powinno nam towarzyszyć przy każdym naszym wielokrotnym nawracaniu się do Pana. Kochać to znaczy powstawać z naszych upadków…
Spotkanie formacyjne 15.03.2022 r. – skrupuły
Słowo do rozważenia na następny miesiąc formacji:
1. J 20, 11-17 (Maria Magdalena przy Grobie), subtelna dusza wymaga otrzeźwienia
2. J 12, 1-11 (namaszczanie Jezusa olejkiem, gruba dusza Judasza)
3. Dz 10, 9-16 (Piotr jest wysyłany do Korneliusza i ma pokazane, że może jeść wszystkie pokarmy)
4. Dz 9, 10-16 (rozterki Ananiasza)